Na de tentoonstelling in Parijs (link) moesten we natuurlijk ook naar '100 jaar Bugatti' in Autoworld-Brussel. Naast de vaste tentoonstelling van honderden klassiekers stonden nu enkele pareltjes uit Molsheim.
De elektrische wagen van Ettore Bugatti, die we in Parijs een rondje over de Champs Elysée zagen rijden, enkele 'Tippo 35's met verschillende koetswerken, Type 51 'Atlantique' en heel wat andere oude, weliswaar onbetaalbare Bugatti's werden door hun eigenaars, de fabriek in Molsheim zelf of het automuseum van Mulhouse uitgeleend om hier uitgestald te worden naast de meer hedendaagse modellen als de EB110 en natuurlijk de Veyron.Wanneer je de zaal binnenkomt, zie je al onmiddellijk de twee blikvangers: de Bugatti Royale (een replica, maar daarover straks meer) en de Bugatti Veyron GrandSport. (Officiële voorstelling voor België)
De GrandSport had een prachtig rood interieur, maar het atypische donkerblauwe koetswerk vond ik wat tegenvallen . Doe me dan maar de Bugatti-blauwe GrandSport van in Parijs... (Link)
Van de Bugatti Royale werden er tussen 1927 en 1933 6 exemplaren gemaakt.Dit was dé Bugatti voor 'the rich and famous', maar bleek net iets te duur voor hen. Er werden maar 3 Royales verkocht, de rest bleef in Molsheim.
Deze Royale is echter een exacte replica van de tweede geproduceerde Royale, chassisnr. 41-111.
Het koetswerk was ontworpen door Jean Bugatti. Een meer dan 6m. lange cabriolet, zonder koplampen. Maar toen de wagen later verkocht werd, kwam er een nieuw 'Coupe de Ville'-koetswerk op.
De broertjes Shlumpf, die al twee Royales in hun bezit hadden, vonden het zo ontzettend jammer dat ze met originele Bugatti-wisselstukken, en met goedkeuring van het merk, de groene Royale volledig herbouwden, inclusief de olifant op de motorkap.
Meer info en foto's van de huidige Royale chassisnr. 41-111 hierEen andere opmerkelijke verschijning was de rood-zwarte Bugatti Veyron 'FBG par Hermès', een speciale uitvoering van een al behoorlijk speciale wagen, en een samenwerking met de zadelmaker Hermès.
De verschillen met een gewone Veyron zijn miniem : andere velgen, de two-tone kleur loopt mooi over in het interieur en er staat 'FBG par Hermès' op de tankdop, that's it.
Het grote verschil zit in het interieur. Alles, maar dan ook alles werd volledig ingepakt met Hermes-leder. Zelfs de koffer werd versierd met het dure leder.
De donkere Veyron leek me de wagen van D'Ieteren zelf, die ik enkele jaren geleden al eens zag op Francorchamps. Link hier
Eerste keer dat ik met een statief werk, dus m'n foto van de 'Tank'-Bugatti volledig vern*$kt...Nog enkele super-exclusieve klassiekers waar niet erg veel info over te vinden is:
Achter het hoekje stond voor mij de echte blikvanger van de collectie: een prototype van de Veyron! De Bugatti 18/3 Chiron ('99) met een W18-motor, en al duidelijk enkele Veyron-trekken. Italdesign en Giugiaro ontwierpen deze wagen en gebruikten zelfs enkele Lamborghini Diablo SV-onderdelen om de Chiron rijklaar te maken. (Link)
De bordeaux tweedeurs had dezelfde 6.3l. W18-motor onder de kap liggen, en kon dus ook makkelijk 320km/u. halen. Meer info over de Bugatti EB118 hier.
De twee zwarte 4-deurs zijn Bugatti EB112's, met een Panamera-trekje (meer info hier).Om af te sluiten de wagen van op de poster in m'n kamer toen ik een jaar of tien was : de Bugatti EB110.
Door het drukke verkeer en het vroege sluitingsuur van Autoworld moest alles nogal snel gaan, maar een bezoek is zeker de moeite waard. Wel opmerkelijk : toen we aan de kassa stonden, vroeg de kassierster of ik foto's wou nemen. Met m'n statief en Nikon-tas rond m'n schouder kon ik het nogal moeilijk afliegen... dus moest ik nog 2,5euro extra betalen. Och, 't is toch beter dan een volledig fotoverbod...
(Maybe you noticed, but from now on I will try to write this blog in t'vlams...)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
